nie ma ochoty na działanie, nic go nie interesuje i całymi dniami przebywa w pokoju
spędza zbyt dużo czasu przy komputerze lub telefonie
odczuwa nadmierny lęk, który zaburza jego funkcjonowanie
nie chce chodzić do szkoły
ma problemy ze snem, często choruje
uważa się za gorsze od innych i ma niskie poczucie własnej wartości
ma trudności w relacjach z rówieśnikami (jest nieśmiałe, wycofanie, nie potrafi stawiać granic, izoluje się od innych, wywyższa się)
najpierw działa, a potem myśli
nie może skoncentrować się na jednej czynności
zachowuje się agresywnie
uszkadza sobie ciało
ma problemy z jedzeniem
może przeżywać trudności z powodu sytuacji w rodzinie (np.: konflikt rodziców, rozwód, przeprowadzka, zmiana szkoły, śmierć bliskiej osoby)
BĄDŹ POTRZEBUJE SPECJALISTYCZNEJ DIAGNOZY I ZINDYWIDUALIZOWANEGO LECZENIA:
zaburzeń lękowych takich jak: lęk przed separacją (zaburzenie więzi), lęk społeczny, fobie specyficzne, mutyzm wybiórczy, napady paniki, lęk uogólniony
zaburzeń nastroju takich jak: zaburzenia depresyjne, mania i zaburzenia afektywne dwubiegunowe
zaburzeń pourazowych (PTSD) i związanych z czynnikiem stresowym
zaburzeń obsesyjno-kopulsyjnych
zespołu nadpobudliwości ruchowej (ADHD)
zaburzeń zachowania (ODD i inne)
zaburzeń tikowych
zaburzeń dysocjacyjnych i pod postacią somatyczną
zaburzeń odżywania się (bulimia, anoreksja, otyłość)
zaburzeń snu
zaburzeń związanych z substancjami psychoaktywnymi i uzależnieniami (alkohol, narkotyki, nadmierne korzystanie z Internetu)
próby samobójcze
całościowych zaburzeń rozwoju (Zespół Aspergera)
w kierunku zaburzeń osobowości (m.in.: borderline, antyspołeczne, unikowe, obsesyjno-kompulsyjne, zależne)
lub jeśli Twoje dziecko chciałoby:
lepiej poznać siebie i swoje predyspozycje zawodowe przed podjęciem decyzji o wyborze szkoły
nauczyć się lepiej rozpoznawać i wyrażać emocje
dowiedzieć się, jak budować satysfakcjonujące relacje i rozwinąć umiejętności społeczne
nauczyć się wyrażać swoje potrzeby i reagować na potrzeby innych
przećwiczyć umiejętności stawiania granic
nauczyć się mniej przejmować krytyką i oceną
Psychoterapia dzieci i młodzieży to regularne spotkania, które odbywają się zazwyczaj raz w tygodniu i trwają 50 min. Pierwsze spotkanie jest konsultacją, w czasie której decydujemy, czy psychoterapia będzie najlepszą formą pomocy.