Diagnoza

• obserwacji:
• ogólnego wyglądu pacjenta
• reakcji emocjonalnych
• sposobu mówienia

• poruszanych treści
• wywiadu:

–  od pacjenta,

–   od rodziny (w niektórych przypadkach)

• analizy dostępnej dokumentacji medycznej, psychologicznej czy sądowej (jeśli jest to konieczne)
• przeprowadzonych aktualnie badań psychologicznych (możliwość porównania wyników badań z wcześniejszymi)

• Wywiad rodzinny i rozwojowy
• Testy psychologiczne
• Testy pedagogiczne
• Konsultację lekarską

W diagnozie dzieci i młodzieży uwzględniany jest kontekst systemowy diagnozy psychologicznej rozumienie zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży w kontekście funkcjonowania rodzinnego. Bardzo ważne jest określenie, co diagnoza oznacza dla pacjenta a także jego rodziny i szerszego środowiska, w którym funkcjonuje.

• diagnoza indywidualna
• diagnoza rodzinna (i szerzej środowiskowa)
• wskazania do terapii indywidualnej i/lub grupowej

• wskazania wynikające z diagnozy do uwzględnienia innych form pomocy: pomoc logopedyczna, reedukacja, kinezyterapia i innych
• ewentualnie terapia rodzinna i dalsza diagnoza w terapii